Borduren

Mijn oma borduurt al jarenlang kerstkaarten, schilderijtjes en kraamcadeaus met traditionele kruissteken naar voorbeelden uit oude Libelleknipsels. Dit heeft mij toen echter nooit getrokken om het zelf te doen, ondanks dat ik wekelijks bij mijn oma was en ik dus heel gemakkelijk het had kunnen leren. Ik vond het wel mooi om te zien, en heb ook vaak door haar boeken met Libelleknipsels gebladerd om mooie voorbeelden uit te zoeken. Ik denk dat het ermee te maken had dat ik het niet leuk vond om zélf te doen omdat ik het niet spannend genoeg vond om zoveel tijd te stoppen in iets na te maken.

Tijdens Hoofd en bijzaken heb ik op een avond oma gevraagd hoe ik het beste kruisjes kan borduren. Ik heb toen mijn naam geborduurd met kruisjes en later, met een stukje linnen dat ik over had, portretjes gemaakt met pailletten erop. Ik merkte toen al dat ik mijn naam borduren niet leuk vond, maar het maken van portretjes des te meer.

Tijdens Artistieke Praktijk ben ik voor het eerst langdurig bezig geweest met vrij borduren. Toen merkte ik dat ik het heel plezierig vind om te borduren op de niet traditionele manier. Zonder kruisjes, zonder van tevoren uit te tekenen of zonder hokjes te tellen. Alles wat ik niet interessant vond aan kruisjes borduren verdween. Ook merkte ik dat ik in het borduren heel veel humor kwijt kon doordat er automatisch een oubollig of lieflijk imago aan borduren hangt. Zodra je dan qua onderwerp iets maakt wat niet traditioneel is, botst dat. En ik heb afgelopen jaren gemerkt dat alle kunst die ik bewonder (in de Moderne Tijd) iets heeft dat botst.

Tijdens het lezen en het bekijken van het werk van Cayca Zavaglia werd ik opeens geconfronteerd met mijn afkeer naar agressieve/bijtende stoffen in kunstenaarsmaterialen. Zavaglia beschreef dat ze weg wilde van al het gif uit haar studio (verwijzend naar de olieverf) en zo bij het borduren uit kwam. Zavaglia is het borduren gaan benaderen als schilderen, en kwam er toen achter dat giftige materialen niet nodig zijn om beeld te creëren. Ik bemerkte tijdens het lezen dat ik ook niet graag werk met bijvoorbeeld zuur voor etsen, stuivend gipspoeder en de lucht die vrijkomt bij het solderen benauwend vind. Misschien dat ik daarom zoveel waarde hecht aan ‘veilige’ materialen als kleurpotlood, verfstiften, gelpennen en naald en draad.

Vrij borduren tijdens Artistieke Praktijk

Eerste aanrakingen met borduren

Waarom heb ik het borduren gevonden?

Werk en quote van Zavaglia, bron: https://www.caycezavaglia.com/about

Waar zit mijn maakplezier tijdens het borduren?

Lijn en kleur zijn mijn meest geliefde beeldaspecten, en tijdens het borduren is de draad die je kiest bepalend als het op lijn en kleur aankomt. Ik vind het bijzonder om te zien hoe een lange gekleurde draad samen met andere lange gekleurde draden in allerlei figuren kan veranderen als je eenmaal weet hoe je een draad door een stuk stof moet steken. Ik kan in het borduren mijn humor kwijt door onderwerpen te kiezen die traditioneel gezien geen logische keuze zouden zijn om te borduren. Hierdoor schuurt het werk direct, dat vind ik prettig. De vele aandacht en focus die je in borduurwerk moet stoppen om de naald met draad weer op de goede plek omhoog te laten komen voordat er een beeld ontstaat, vind ik een charmante eigenschap van het medium. Een borduurwerk geven of tonen aan iemand staat voor mij symbool van het geven van je tijd, geduld en aandacht aan iemand.